Sait Faik Abasıyanık Sözleri

Sait Faik, edebiyat hayatı boyunca genellikle kısa hikâyeler kaleme almış, yaşadığı dönemin toplumsal yapısına dair gözlemlerini yalın ve lirik bir dille yansıtmıştır. En bilinen eserleri arasında Lüzumsuz Adam, Kumpanya, Son Kuşlar ve Semaver gibi kitapları yer alır. Hikâyelerinde İstanbul’un sokaklarını, denizini, balıkçılarını ve küçük insanların yaşamlarını anlatır.
Sait Faik Abasıyanık Sözleri Kısa
* Bir insanı sevmekle başlar her şey.
* Hayat, her şeye rağmen yaşamaya değer.
* Deniz kokusu, insanın ruhunu temizler.
* İnsan, en çok suskunlukta kendini bulur.
* Sevgi, kalpte taşınan en büyük hazinedir.
* Kâinat tepemde akıl ermez oyunlar oynuyor.
* Küçük şeyler büyük mutluluklar getirebilir.
* Hayaller, gerçeklerden daha güzeldir bazen.
* Uzun bir yoldan sonra denizi görmek gibisin.
* Her insan bir hikâyedir; dinlemeyi bilen için.
* Kendini bulmak, kaybolmayı göze almak demektir.
* İçim ona nehirlerin denize aktığı gibi akıyordu.
* Gönül meselesiyle boğaz meselesi mühim şeylerdir.
* Ben görmeden severim bahçeleri, insanları, evleri.
* Sevgi, insanı büyütür; ama aynı zamanda da yıpratır.
* Kendini dinlemek, bazen en büyük cesareti gerektirir.
* Her insan, bir dünyadır; keşfetmek için zaman gerekir.
* İnsanoğlunun en büyük savaşı zalimliğe karşı açılmalı.
* Bir şehri sevmek, o şehrin insanlarını sevmekle başlar.
* İnsan, sadece başkalarını anlayarak kendini anlayabilir.
* Hikâyeler yaşanır; yazılanlar ise sadece birer yankıdır.
* İnsan, bazen sadece kendisiyle dost olmayı öğrenmelidir.
* İnsan, geçmişinden kaçamaz; onunla yüzleşmek zorundadır.
* Şehirler insanlar gibidir; zamanla değişir ve dönüşürler.
* Bu koca şehir, ne kadar birbirine yabancı insanlarla dolu.
* İnsan olmak için erkek olmanın yeteceğini sanıp aldanmıştı.
* Sahici bir hayat yaşamak, belki de hayal kurmaktan daha zor.
* İnsan birisini sevmeye görsün; gözünün önünde olmasa da olur.
* İçimde muhakkak bir yer paramparça olmuştu ki, ağlayamıyordum.
* Ölüm var arkadaş, ölüm. Şu köşkün sahibi de ölecek. Şu horoz da.
* İstanbul’u sevmeden yaşamak, hayatın anlamını kaybetmek gibidir.
* Onu nasıl beklediğimi kimseler bilemez. Bir insan nasıl beklenir?
* Bu yürek, bizim yüreğimiz, bir tahtası eksiklerin yüreğidir, dedi.
* Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı. Dün
* Bir kitabın sayfaları arasında kaybolmak, hayatın yükünü hafifletir.
* Ama artık benim sana kadar yetiştirecek ne sesim, ne halim kalmıştı.
Sait Faik Abasıyanık Sözleri Özlü
* İnsan hep bir şeyi arar; bulduğunda ise başka bir şeyi aramaya başlar.
* İnsanları sevmekten vazgeçme; ama kimseye muhtaç olmamaya da dikkat et.
* Aynı kitabın bile insanları birbirine düşman ettiğini bilmiyorlar mıydı?
* İğrenir görünürlerden çoğu o nevi insanlardan bin defa daha aşağılıktır.
* Ben böyleyim işte. Kederimi unutmak için sanki kedersizmişim gibi yaparım..
* Para insanı ahlaksız ediyor. Karnı doyunca insanın kötü huyları da meydana çıkıyor.
* Sonra oturup hüngür hüngür ağlasam. Boş geçirdiğim, bağırmadığım, sustuğum günlere.
* Nefes aldığın şehir ne kadar şanslı. Kim bilir, sesini gökyüzü sanan kuşlar bile vardır.
Sait Faik Abasıyanık Sözleri Anlamlı
* Hayat, insana verilen en büyük armağandır. Ama bunu fark etmek için bazen kaybetmek gerekir.
* Bütün hayatım boyunca bir hikâye yazmayı denedim; ama hayatımın kendisi en büyük hikâye oldu.
* Sabahleyin uyanır uyanmaz aklımdaydın. Güldüm. Kalktım. Bunu anlatmaya sana geldim. Ne dersin?
* Kimdir bu sokakları dolduran adamlar? Bu koca şehir, ne kadar birbirine yabancı insanlarla dolu.
* Kadın raksederken güzeldir, Bayrak dalgalandıkça, Deniz köpürdüğü zaman, İnsan ihtirasla yaşarken.
* Bu belki de sevilmediğini bilmekten doğan bir elem, belki de sevildiğini bilmekten doğan bir hainlikti.
* Edebi eserler, insanı yeni ve mesut, başka iyi ve güzel bir dünyaya götürmeye yardım etmiyorlarsa neye yarar?
* Karanfil satan adam gülüyor. Ötede simitçi gülüyor. Benden başka hepsi mesut. Topunuzun Allah belasını versin!
Sait Faik Abasıyanık Kitap Sözleri
* Cama kafasını yasladı. Yine hayal etti. Hayal etmek kadar güzel bir şey yoktu. İnsanı insan eden hayal etmekti…
* Hiç içinize taş gibi, ağır bir su gibi bir sevgi oturdu mu? Oturmamışsa Allah aşkına vazgeçin şu yazımı okumaktan.
* Ne kadar üstü başı düzgünler, suratı ciddiler, hali azametliler içinde kalmışım ki bir türlü hikayeme yanaşamıyorum.
* O üzüntü birdenbire gelir. Hava yağmurludur. Bir sonu gelmeyecek başlangıç. Böyle sürüp gidecek gibidir her şey. Öyle ki, çocuklar bile çirkindir.
* Eğer doğduğun zaman Havra kapısına bırakırlarsa Yahudi olursun, cami kapısına bırakırlarsa Müslüman, kilise kapısına bırakırlarsa Hristiyan olursun.
Sait Faik Abasıyanık En Çok Paylaşılan Sözleri
* Ölesiye yalnız, ölesiye mesudum. İçim kalabalık çekiyor. İnsanlar çekiyor. Çocuklar istiyorum: haşarı, sarışın, esmer, edepsiz… Seyahatler çekiyor içim.
* Onun için kimse, üç yavrusunu kaybetmiş bir insan diyemezdi. Bu gülen yüz, en bahtiyar insanların yüzüydü. Belki bir hile düşünen hilekâr da böyle gülerdi.
* Konuşurken düşünmüyor muyduk? Düşünüyorduk ama eyguzelsozler.com hatalara düşüyor, bir türlü onaramayacağımız haltlar karıştırıyorduk. Sonradan ne kadar pişman oluyor, söylediğimiz, hırsla söylediğimiz bir sözden ne kadar utanıyorduk.
* Hani bazı çocuklar ısrarla bir fena hareketi yapmadıklarını iddia ederler. Hakikaten de yapmamışlardır. Ama yapmış gibi bir halleri de vardır. Yapmamış insanların tabiiliğini bir türlü alamazlar. İşte ben o çocuklardan biri gibiydim.
* Haksızlıkların olmadığı bir dünya. İnsanların hepsinin mesut olduğu, hiç olmazsa iş bulduğu, doyduğu bir dünya. Hırsızlıkların, başkalarının hakkına tecavüz etmelerin bol bol bulunmadığı. Pardon efendim! Bol bol bulunmadığı ne demek? Hiç bulunmadığı bir dünya.